نشریه پولتیکو هشدار داده که احتمال دارد که اوضاع آمریکا نیز در ماه‌های آتی مانند اسرائیل بحرانی شود.به نوشته این نشریه؛ درگیری حماس با اسرائیل هشداری است در مورد آنچه در صورت اولویت دادن سیاستمداران به اهداف فردی خود می‌تواند در هر جایی روی دهد.
به نقل از نشریه پولتیکو؛ آمریکایی‌ها این روزها با وحشت حملات حماس به اسرائیل و جنگ متعاقب آن را به تماشا نشسته‌اند- و در حالی که وانمود می‌کنند که برای مرگ غیرنظامیان بی‌گناه سوگواری می‌کنند، اما در اصل به خانواده و دوستان خود فکر می‌کنند و نگران این موضوع‌اند که خشونت‌هایی که این روزها در غزه مشاهده می‌شود، خاورمیانه را درگیر آتشی تندتر و شدیدتر کند.
البته در این میان دلایل دیگری هم هست که آمریکایی‌ها باید نگران آن‌ها باشند.
آنچه این روزها در اسرائیل در حال وقوع است، نمونه‌ای است نگران‌کننده از اتفاقاتی که ممکن است در صورت اولویت بخشیدن به اهداف و انگیزه‌های شخصی از سوی مقامات منتخب روی دهد. برای سال‌های سال جمهوری‌خواهان کنگره سعی کرده‌اند تا آنچه را که «دولت عمیق» می‌خوانند خراب کنند. این شامل روی کار آوردن نامزدهای سیاسی و تعیین دیپلمات‌ها، افسران و تحلیلگرانی است که با سیاست‌های موسوم به ووک که حداقل در ظاهر به دنبال کاهش تبعیضات نژادی و جنسیتی است، مقابله می‌کنند. آن‌ها ممکن است این رویکرد را به عنوان یک تئاتر سیاسی ببینند که برای افزایش مشخصات و جذب سرمایه ضروری است؛ اما همان‌طور که رویدادهای یک هفته گذشته در غزه نشان می‌دهد، چنین سیاست‌هایی قیمتی گران و تاوانی فراوان می‌توانند به دنبال داشته باشند.
گزارش‌ها حاکی از آن است که عناصر تندروی ائتلاف حکومتی بنیامین نتانیاهو آشکارا با هشدارهای نیروهای نظامی و آژانس امنیتی اسرائیل مبنی بر این‌که خشونت شهرک‌نشینان می‌تواند تبدیل به تهدیدهای امنیتی برای اسرائیل شود و تهدیدهای موجود را نیز افزایش دهد، مخالفت کرده‌اند. حتی در این زمینه یکی از نمایندگان لیکود در پارلمان شکایت کرده که «ایدئولوژی چپ به رده‌های بالای شین‌بت رسیده و چنین دیدگاه‌هایی در رهبری شی بت و ارتش اسرائیل نفوذ کرده است». یکی دیگر از اعضای ائتلاف نتانیاهو هم گفته که «داریم می‌بینیم که ارتش نمی‌داند چه کسی دشمن است و چه کسی نیست».
حمله غافلگیرکننده حماس در این میان ناکارآمدی امنیت ملی در دولت نتانیاهو را بیشتر و برجسته‌تر از همیشه نشان داده است. گزارش‌های تاییدشده‌ای وجود دارد که می‌گوید سازمان اطلاعاتی مصر پیش از حمله حماس به نتانیاهو هشدار داده بود که «اتفاقاتی در غزه روی خواهد داد». با این حال گفته می‌شود که نتانیاهو نسبت به این هشدار بی‌تفاوت بوده و گفته که ارتش اسرائیل همه روزه تهدیدات تروریستی پرشماری در کرانه باختری دریافت می‌کند. منتقدان نتانیاهو می‌گویند که نخست‌وزیر اسرائیل و ائتلافش درباره افزایش سطح ناامیدی فلسطینی‌ها هم با بی‌تفاوتی روبرو شده- و او را مسئول آسیب‌ها و ضربات شدیدی می‌دانند که اسرائیل در روزهای اخیر متحمل شده است. حتی روزنامه هاآرتص در این زمینه در سرمقاله خود نوشته: «نخست‌وزیری که به سه پرونده فساد متهم شده، قادر به رسیدگی به امور دولتی نیست و همه چیز را به عنوان تابعی برای رهایی خود از محکومیت و زندان می‌بیند».
در این میان با یادآوری این که اسرائیل بهای گزافی بابت ناکارآمدی امنیتی خود پرداخت- که حتی در صورت تهاجم زمینی قریب‌الوقوع به غزه هم قابل جبران نیست و تنها خون‌ریزی‌ها و نارضایتی‌ها را افزایش خواهد داد-؛ این سوال مطرح می‌شود که آیا اسرائیل را از این نظر می‌توان منادی ایالات متحده عنوان کرد؟ آیا این یک پیش‌نمایش پنهانی از زمانی است که جمهوری‌خواهان کنترل خود را بر امور امنیت ملی بیشتر کرده و همه چیز را در اختیار خواهند گرفت؟ در آن صورت در آمریکا چه اتفاقی خواهد افتاد؟
سرکوب قطب‌های مختلف سیاسی اولین چیزی است که آن‌ها به دنبال انجام آن هستند. این در حالی است که حزب‌گرایی در هیچ حوزه‌ای، حتی در حوزه‌های سیاست خارجی و امنیت ملی هم بد نیست. به هر حال احزاب سیاسی مختلف اولویت‌ها و تعبیرهای متفاوتی از موضوعات مربوط به امنیت ملی خواهند داشت. گاهی اوقات هر دیدگاهی ارزش و اهمیت خود را در متن رویدادها پیدا می‌کند- و به عبارتی گاه یک نیروی تنها می‌تواند تهدیدهایی را به وضوح ببیند که بقیه به دلیل تفکر گروهی متوجه آن نمی‌شوند. مثلا وینستون چرچیل به رغم تمام اشتباهات سیاسی که در دهه 1930 داشت، اما با این حال در میان سیاستمداران بریتانیایی تنها فردی بود که خطر ناشی از آلمان هیتلری را به درستی درک کرد.
مشکل اما زمانی پیش می‌آید که مقامات منتخب و منصوبان سیاسی تصمیم می‌گیرند که برای دستیابی به اهداف مورد نظر خود، نهادهای امنیت ملی را به ویرانه تبدیل کنند. و بگذارید خیلی واضح بگوییم: در آمریکای سال 2023 همه پارتیزان‌هایی که خواهان انجام چنین رفتاری هستند، جمهوری‌خواه‌اند. لحن کلی این بحث را هم رئیس‌جمهور سابق و نامزد احتمالی انتخابات آینده ریاست‌جمهوری- دونالد ترامپ- تعیین کرده است. در این زمینه باید گفت که تعداد خرابکاری‌های رئیس‌جمهور فهرستی بسیار طولانی می‌شود که ذکر با جزئیات آن ممکن نیست. افشای اسرار به مقامات روسی، توئیت اطلاعات و تصاویر طبقه‌بندی شده، امتناع از بازگرداندن اسرار امنیت ملی پس از خروج از کاخ سفید، و این واقعیت که او اطلاعات بسیار حساسی در مورد توانایی‌های زیردریایی‌های هسته‌ای آمریکا به کارکنان خانه‌اش داده، همه و همه شامل این موضوع هستند. رفتارهای او به حدی باورنکردنی و غیرمنطقی بوده که چند نفر از اعضای کابینه سابق او- از جمله جان کلی رئیس‌دفتر سابق ترامپ در کاخ سفید- ورود دوباره او به کاخ ریاست‌جمهوری را خطرناک عنوان کرده‌اند. در ماه ژوئن، دادستان کل ویلیام بار هشدار داد که «او همیشه منافع خود و ارضای نفس خود را مقدم بر هر چیز دیگری از جمله منافع کشور قرار خواهد داد»
شاید از این رو باشد که هشدارهای برخی از جمهوری‌خواهان در مجلس نمایندگان درباره این‌که منافع امنیت ملی آمریکا ممکن است توسط افراط‌گرایی حزب متبوع‌شان تضعیف شود، از سوی شماری از رسانه‌ها مورد استقبال قرار گرفته است. آن‌ها این موضوع را دلیلی برای افزایش نگرانی‌ها در مورد احتمال انتخاب دوباره دونالد ترامپ می‌دانند. چون در صورت ورود دوباره او به کاخ سفید عملا هیچ سیساستمدار عاقل و بزرگسالی در کابینه وجود نخواهد داشت و به عبارت بهتر مقابله برنامه‌ریزی‌شده او علیه بوروکراسی باعث خروج بهترین و مستقل‌ترین دیپلمات‌ها، افسران و تحلیلگران اطلاعاتی خواهد شد. اتفاقی که موجب خواهد شد توانایی دولت تضعیف‌شده او برای ارزیابی دقیق و پاسخگویی به تهدیدات امنیتی در بهترین حالت مشکوک و در بدترین حالت همراه با بی‌کفایتی باشد. برای همین هم کارشناسان احتمال می‌دهند که در صورت انتخاب دوباره ترامپ آمریکا احتمالا شاهد افزایش تصاعدی شانس یک حمله تروریستی موفقیت‌آمیز در خاک ایالات متحده، تهاجم بازدارنده روسیه در شرق اروپا یا جنگ آشکار در حاشیه اقیانوس آرام خواهد بود. در این میان ارتش آمریکا هم بیش از این که همان‌طور که دوره اول ترامپ دوران هرج و مرج بود، دوره دوم او می‌تواند جهان را به آتش بکشد.
ناکامی اسرائیل در ارزیابی دقیق توانایی‌ها و تهدیدهای حماس، حکایت هشداردهنده‌ای است از آنچه در زمان انتخاب افرادی که اهداف و انگیزه‌های فردی خود را بر وظایف دولتی اولویت می‌دهند، ممکن است اتفاق افتد. در واقع اگر جمهوری‌خواهان در انتخابات 2024 عملکرد خوبی داشته باشند، آمریکایی‌ها می‌توانند آنچه را که اکنون در اسرائیل اتفاق می‌افتد، پیش‌نمایش مخفیانه‌ای از رویدادهای ماه‌های آینده آمریکا ببینند. اتفاقی که یک بار هم برگزیت در سال 2016 ارائه کرده بود.