خبرگزاری الجزیره در مطلبی با عنوان «سال جدید؛ یک خاورمیانه جدید» به قلم ستوننویس این خبرگزاری- بلن فرناندز- نوشته که ایالات متحده آمریکا و اسرائیل یک بار دیگر در تلاش برای ایجاد یک نظم جدید در خاورمیانه هستند- که البته این بار این مسیر از طریق نسلکشی دنبال میشود.
به گزارش سرویس ترجمه رانیا از خبرگزاری الجزیره؛ در ژوئیه ۲۰۰۶ در میانه جنگ اسرائیل علیه لبنان- که به کشته شدن حدود ۱۲۰۰ نفر منجر شد که اکثریت قریب به اتفاق آنها غیرنظامی بودند- وزیر امور خارجه وقت ایالات متحده، کاندولیزا رایس، این درگیری را به عنوان «جلوهای از دردهای تولد یک خاورمیانه جدید» توصیف کرد.
با این که این استعاره بدونتردید حکایت از شناختی کامل از شرق داشت، اما در عین حال انتقاداتی به وجود آورد که برخی از آنها عنوان میکردند که هدف از فرآیند زایمان معمولاً کشتن نوزاد نیست. اینکه رایس و رئیسجمهور وقت ایالات متحده جورج دبلیو بوش در این استعاره چه نقشی برای خود قائل بودند، موضوعی قابل بحث بود، اما یکی از نقشهای بالقوه آنها از نظر بسیاری از اهالی رسانه «متخصصان تشنه به خون» میتوانست باشد- که به خصوص با توجه به تصمیم ایالات متحده برای ارسال سریع بمب به ارتش اسرائیل برای کمک به شکلگیری خاورمیانه جدید تعریفی مناسب به نظر میرسید.
در ادامه با این که حمایت عمومی فزاینده از حزبالله- چه در لبنان و چه در منطقه وسیعتر خاورمیانه- دقیقاً مصداق همان «خاورمیانه جدید»ی نبود که آمریکا و اسرائیل تصور میکردند از بطن کشتار بیرون خواهد آمد؛ اما چه جای نگرانی، وقتی دشمن هر چه بزرگتر باشد، در آینده فرصتهای بیشتری برای زایمان- و تولد یک منطقه جدید- ایجاد خواهد شد!
تابستان ۲۰۰۶، البته متعلق به دورهای دیگر از جشنهای کشتار بود و هنوز کشتار ۱۲۰۰ نفر در ۳۴ روز به دست اسرائیل تکاندهنده تلقی میشد. این را البته در مورد عملیاتهای اسرائیل در نوار غزه در سالهای ۲۰۰۸ و ۲۰۱۴ نیز میتوان گفت- که طی عملیات اولی حدود ۱۴۰۰ نفر طی ۲۲ روز و در جریان دومی نیز ۲۲۵۱ نفر در ۵۰ روز کشته شدند.
در حال حاضر ظاهراً وارد عصری شدهایم که دردهای زایمان در آن به شدت تشدید شده است. حمله اخیر اسرائیل به نوار غزه تنها در دو ماه و نیم اول موجب کشته شدن بیش از ۲۰۰۰۰ فلسطینی شد و چنان ویرانی عظیمی در منطقه به وجود آورد که ذهن بشر به سختی قادر به پردازش آن است.
این بار هم آمریکا- مثل همان اتفاقی که در سال ۲۰۰۶ در لبنان روی داد- حمایت خود را از متجاوزان افزایش داده و در عین حال به کرات علیه آتشبس یا توقف وحشیگری و تجاوز اسرائیل مخالفت کرده است. دستکم از منظر نوعی چشمانداز زیباییشناختی، «وضعیت قبلی» مدتهاست که در غزه از بین رفته و این سرزمین در حال حاضر بیشتر شبیه سرزمینی است که یک هولوکاست هستهای را از سر گذرانده است. به نظر میرسد که «خاورمیانه جدید» از نگاه آمریکا قرار است با نسلکشی صهیونیستها تعریف شود و در این میان مشکل اسرائیل این است که متوجه نیست با بمباران- هر اندازه هم شدید باشد- نمیتوان مردمی را که حاضر به پذیرش پایان خود نیستند، نابود کرد.
اواسط ماه گذشته بود که آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه ایالات متحده یک بار دیگر- مانند رایس در سال ۲۰۰۶- از ادامه جنگ دفاع کرد و استدلال کرد که «تحت فشار قرار دادن اسرائیل برای پذیرش آتشبس مثل این است که هیچ خواستهای از متجاوز وجود نداشته باشد و تنها و تنها قربانی تحت فشار قرار گیرد». در این بین هر کسی که درک حداقلی از منطق داشته باشد، بیشک از این موضوع تعجب خواهد کرد که چگونه ممکن است بتوان از دولتی که مسئول کشتار بیش از ۲۰۰۰۰ نفر در غزه در مدت تنها دو ماه و نیم است، به عنوان قربانی یاد کرد؟!
به هر حال، وارونگی واقعیت و تصورات برای سیاستمداران و تشکیلات رسانهای ایالات متحده بیسابقه نیست. این را در عراق هم شاهد بودیم- که پس از این که دو دهه هدف لفاظیها و همچنین مواد منفجره ایالات متحده آمریکا قرار گرفته، به خوبی میتواند این موضوع را تأیید کند که «خاورمیانه جدید» مورد نظر آمریکا حداقل از نظر رفاه و خوشبختی انسان به سختی خاورمیانه بهتری در قیاس با قبلی خواهد بود.
در زمان تشخیص «درد زایمان» کاندولیزا رایس در سال ۲۰۰۶؛ روزنامهنگاری به نام تونی کارون در هفتهنامه تایم نوشت که «عراق پردهای از خاورمیانه جدید» دولت بوش را به معرض نمایش گذاشته- و این آشفتگی خونین روز به روز بدتر خواهد شد. »
حالا بعد از این سالها باید دید از نسلکشی کنونی غزه چه چیزی متولد خواهد شد! جواب بسیار ساده است: یک آشفتگی خونین دیگر که طبیعتاً برای نوزادان، کودکان و افراد بزرگتری که مجبورند آن را زندگی کنند- و نه برای قاتلانشان در تلآویو و واشنگتن- بسیار آشفتهتر هم خواهد بود!
هر اتفاقی که در سال جدید بیفتد، تفاوتی در این واقعیت ایجاد نخواهد شد که نوزادی که با کمک آمریکا و اسرائیل به دنیا آمده، به هیچ وجه نمیتواند در خاورمیانه دوام آورد– و جنین نسلکشی هر چه زودتر باید سقط شود.