به گزارش سرویس ترجمه رانیا مدیا از هفته‌نامه نیوزویک؛ درگیری تجاری بین دو اقتصاد بزرگ جهان، در سال ۲۰۱۸، یعنی درست از زمانی آغاز شد که دونالد ترامپ برای مقابله با ورود صدها میلیارد دلار کالاهای چینی- که به گفته ترامپ به واسطه سیاست‌های تجاری ناعادلانه و سرقت مالکیت معنوی به بازار آمریکا سرازیر می‌شدند- یک سری تعرفه و عوارض با ارقام بالا تعیین کرد.
ترامپ که پیش‌تر خودش را «مرد تعرفه‌ها» نامیده و خود تعرفه را هم «زیباترین واژه در فرهنگ لغت» توصیف کرده بود، در آن زمان تهدید کرد که برای تمام کالاهای وارداتی تعرفه و عوارض ۱۰ درصدی و روی کالاهای وارداتی چینی هم عوارضی تا حدود ۶۰ درصد اعمال خواهد کرد.
این اقدامات می‌تواند تحت ماده ۳۰۱ قانون تجارت ایالات متحده اعمال و اجرا شود که در سال ۱۹۷۴ تصویب شده و به ایالات متحده اجازه می‌دهد تا در مقابل رویه‌های تجارت خارجی- که ناعادلانه یا نسبت به منافع آمریکا آسیب‌رسان تشخیص داده می‌شوند- واکنش مناسب نشان دهد.
مائو نینگ سخنگوی وزارت امور خارجه چین در پاسخ به این سوال که پکن چگونه ممکن است در مقابل تعرفه‌های ترامپ واکنش نشان دهد؛ بعد از اشاره به این که «به سؤالات فرضی پاسخ نمی‌دهد»، افزود که «در جنگ تجاری هیچ برنده‌ای وجود ندارد و هیچ کس در جهان از آن سود نخواهد برد».
بانی گلاسر مدیرعامل برنامه هند-پاسیفیک در صندوق آلمانی مارشال نیز پیش از این در این زمینه به نیوزویک گفته بود که اگرچه انتظار دارد رئیس‌جمهور منتخب آمریکا به وعده‌های انتخاباتی خود عمل کند، اما ابتدا باید مشخص شود که آیا این رویه تاکنون عمل کرده و آمریکا را به اهدافش در این زمینه رسانده است یا خیر. به هر حال اتخاذ چنین سیاست‌هایی بخشی از استراتژی گسترده‌تر ایالات متحده با هدف پیروزی در رقابت استراتژیک با چین است [و نتیجه این اقدام را از این منظر می‌‌توان ارزیابی کرد].